POEZI NGA POETJA SHKRIMTARJA E PUBLIÇISTJA MARIA TERESA LIUZZO
ITALI
TRADUZIONE DI MEHMET RREMA
KU NDARET LINJA
Qetësi në dukje
është kjo dhimbje bajate:
ne jemi çasti
pa nesër as dje.
Gjerdani i shpresës
thyhet
perla të shpërndara
në ikjen e ndjenjës.
Ajo kundërshton të gjithë logjikën
ku linja ndahet
në segmente të shtrembëruara
ne jemi sfera
në nivele të ndryshme. Ne flasim me erën
kur agimi është ngjyra e gjakut
dhe fyti nuk ka zë.
DOVE LA LINEA SI DIVIDE
Calma apparente
è questo dolore raffermo:
siamo l’attimo
senza domani né ieri.
Si spezza la collana
della speranza,
le perle si disperdono
nella fuga del sentire.
Sfugge ogni logica
dove la linea si divide
in segmenti sghembi
e noi siamo sfere
su piani diversi. Parliamo al vento
quando l’alba ha il colore del sangue
e le ugole non hanno suono.
Maria Teresa Liuzz0 (dal volume: ”Autopsia d’immagine”)
